Bo człowiek głupi jest tak bez przyczyny

Dziękuję za wyjaśnienia. Trochę jeszcze na ten temat poczytałem i miałeś rację. Proszę o zmianę mojego opisu i bóstwa przy najbliższej możliwej okazji (ech, teraz dopiero się zacznie prawdziwa nienawiść do drowów). Mam nadzieję, że teraz wszystko jest dobrze.

[ Dodano: Sob Lip 07, 2007 7:15 pm ]
Konto: xx391
Nazwa postaci: Nadril Vilo
Rasa postaci: Księżycowy elf
Płeć postaci: Mężczyzna
Klasa postaci: Czarnoksiężnik
Charakter postaci: Chaotyczny neutralny
Wiek postaci: 80
Wyznanie postaci: Corellon Larethian
Pochodzenie postaci: Neverwinter

Opis: Widzisz przed sobą niewyróżniającego się księżycowego elfa. Patrząc na jego twarz w kolorze błękitu i długie niebieskie włosy, można wziąć go za osobę sędziwą. Jednak po dłuższej obserwacji dostrzegasz, że jest on dosyć młody, a jego oczy czujnie obserwują każdy ruch dookoła niego.

Odkąd pamiętam mieszkałem ze swoim ojcem w Neverwinter. Był on jednym ze średniozamożnych kupców. Nigdy jednak nie chciał mówić o swojej przeszłość, ani o mojej matce. Przez wiele lat starałem się zebrać trochę informacji na temat jego wcześniejszego życia, jednak moje próby zawsze kończyły się fiaskiem. Dowiedziałem się jedynie, że w przeszłości bardzo dużo podróżował. Pewien bardzo sędziwy człowiek powiedział mi kiedyś, że mój ojciec podróżował pomiędzy sferami. Ja jednak wyśmiałem go i już więcej się nie spotkaliśmy. Moje życie polegało prawie wyłącznie na pomaganiu mojemu ojcu. Było bardzo spokojne i chciałem, żeby takie pozostało.
Pewnego dnia jednak, zdarzyło się coś co odmieniło moje życie. Wracając późno w nocy, niedaleko mojego domu zaczepił mnie pijany mężczyzna. Zaczął mi grozić i żądać moich pieniędzy. Gdy odmówiłem, ten zaczął mnie dusić. Nie mogąc się wyswobodzić z silnego uścisku, powoli traciłem przytomność. Nagle stało się coś niespodziewanego. Zobaczyłem jak przez mgłę, że z moich rąk wystrzelił w kierunku napastnika promień energii. Gdy doszedłem do siebie leżał on martwy na ziemi. Uciekłem w stronę domu, nie oglądając się nawet za siebie.
Zdarzenie tamtej nocy starałem zachować w tajemnicy, ponieważ jedyną rzeczą jaką pragnąłem było spokojne życie. Niedługo potem na ulicach w naszej dzielnicy, zaczęły pojawiać się tajemnicze, zakapturzone postacie. Nie wiedziałem wtedy, kim byli, ani czy ich obecność związana jest ze mną, jednak zaniepokojony postanowiłem powiedzieć o wszystkim ojcu. Ten po usłyszeniu mojej historii nic nie powiedział, tylko pobladł i wyszedł z pokoju. Nazajutrz był on bardzo markotny i małomówny, a towary z jego sklepu w bardzo szybkim tempie były wyprzedawane.
Gdy zaczęło się ściemniać, ktoś zapukał do naszych drzwi. Ojciec cały blady odwrócił się do mnie i kazał mi natychmiast zanieść złożoną kartkę papieru pod wskazany adres. Wypuścił mnie tylnymi drzwiami, a ja przyzwyczajony do takich zadań od razu wyruszyłem. Będąc w dosyć dużej odległości od domu usłyszałem w oddali za moimi plecami dziwne dźwięki. Mając złe przeczucia ruszyłem biegiem z powrotem. W domu nikogo nie było. W pewnym momencie biegnąc z jednego pokoju do drugiego potknąłem się o coś. Ku mojemu największemu przerażeniu było to martwe ciało mojego ojca. W tym momencie zrozumiałem, że kazał mi opuścić dom tylko po to, aby mnie uratować. Na wręczonej przez niego kartce widniało pięć słów, zapisanych w pośpiechu: „twój talent”, „niebezpieczeństwo”, „uciekaj”, „Aeris”. Pod wpływem impulsu, kierowany ogromnym przerażeniem, zabrałem z mojego domu sakiewkę pieniędzy i wsiadłem na pierwszy statek odpływający na tę tajemniczą dla mnie wyspę. Może tam znajdę odpowiedzi na nurtujące mnie pytania…

---

Nastoletni ten elf, ale ok.

Warunkowo akceptuję

Kolejny punkcik dla Shina.
Tak, tak! *Zapisuje w swoim notesiku*
Kolejny uciekinier, do tego sierotka!

Akceptuję.

zanotowane.pl

doc.pisz.pl

pdf.pisz.pl

latwa-kasiora.pev.pl